St. Sebastianus

Algemeen

Sebastiaan (Latijn: sebastianus) was een christen uit Milaan, uit de derde eeuw na Christus. Hij was onder keizer Carinus soldaat en onder keizer Diocletianus leider van de pretoriaanse garde.

Biografie

Sebastiaans ouders waren christenen. Hijzelf bekeerde zich in het geheim, omdat de christenen toen nog door de Romeinen vervolgd werden, en hielp de mensen die leden onder die vervolging. Als soldaat onder Diocletianus zou hij wonderen hebben verricht en hield hij lange redevoeringen. Hij wist de tweeling Marcus en Marcelianus te overtuigen om vooral toch te sterven. Hij viel hierdoor in ongenade bij de keizer, nadat die ontdekte dat hij christen was. Soldaten arresteerden hem en doorzeefden hem op het Marsveld met pijlen.

De heilige Irene, weduwe van de martelaar Castulus, wilde hem begraven maar ontdekte dat hij nog leefde. Ze naam Sebastiaan mee naar huis en maakte hem weer beter. Enkele dagen later stond Sebastiaan op de trappen van de tempel van Sol Invictus om twee keizers te wijzen op hun onrechtvaardig optreden tegen de christenen. Opnieuw werd hij gearresteerd en in het Circus van Rome doodgeslagen. Zijn lichaam werd vervolgens in het riool gegooid. De heilige Irene viste zijn lichaamdelen uit het riool, waste het lichaam en begroef hem in de catacomben aan de Via Appia, bij de apostelbasiliek.

Heiligdom

In de 9e eeuw werd Sebastianus patroonheilige van de apostelbasiliek. Zijn lichaam lag laten in een zijkapel van die basiliek. Hij werd al vroeg vereerd in heel West – Europa.

Sebastianus is het patroon van: boogschutters, soldaten, jagers, steenhouwers, tuiniers, kleermakers en de brandweerlieden
Sebastianus is het patroon tegen: pest, lepra, zweren, veeziekten en melaatsheid.

De patroondag van sebastianus is zijn sterfdag: 20 januari in het jaar 288